İyi Anne Olma Sendromu: Mükemmellik Yerine Hayatta Kalmak

Ya da "Bugün Çocuğuma Gofret Verdim ve Dünya Yıkılmadı".

Merhaba “Instagram’da herkesin çocuğu avokadolu muzlu tost falan yerken benimki genel olarak sabahları pek bir şey yemiyor. Pankek sevdiği halde yere fırlattıktan sonra bir de sabahın 7.30'unda yapılan akıtmanın da suratıma fırlatılması sonucu salçalı ekmek verdi 23 aylık bir kız çızırtısıyla(*) hayatı öğrenen biri olarak, bugün sizinle “Sadece İyi Anne - Mükemmel Değil- Sendromu” üzerine dertleşmek istiyorum.

mükemmel anne

Organik Kurabiye Yapmak İçin Doğmadım, Sanırım

Geçen hafta bir “annelik içgüdüsü” kriziyle evde organik hindistan cevizli, glutensiz, şekersiz kurabiye yapmaya karar verdim. Sonuç:şampuan tadı gelen ve parçalanan bir şey. Bugünse marketten aldığım gofreti kızıma uzattım. “İşte bu,” dedim, “hayatın gerçekleri.” Çocuk gofreti yerken yüzündeki o ifadeye bakınca dedim ikimiz de hayattayız. Hatta o, mutlu. Ben, daha az yorgun.

Mükemmel Annelik Diye Bir Şey Yok, Ama Sosyal Medya Var!

Biliyorum, her gün birinin “Çocuğumla sıfır ekran yaşıyorum ve bakın faydaları!” hikayesini görüp iç geçiriyorsunuz. Ben de öyleyim ama 23 aylık kızım ne oyuncak alsam da sıkılıyor, benimle kitap okumaktansa boğuşmak istiyor ve yorulunca keyif için yemek için kucağımda oturarak sarılarak da çizgi film izleyebiliyor. Ama oyun grubundaki çoğu aktiviteyi dikkatle yapıyor, ilgi de duyuyor.

Bazen her şeyin yeri zamanı var demek, vakti gelince olacak diyen teyzelere hak vermekten kendimi alamıyorum. Ama iç sesim de beni rahat bırakmıyor tabi.

İyi Anne Olma Hayatta Kalma Tüyolarım (Deneyimlerim)

“Bugün Yıkamadım” Diyebilmek: Çocuğun saçını 3. gün şampuanlamıyorsan, bu onun doğal yağ dengesini koruduğun anlamına gelir.

Oyuncağı Sen Seçme: Kızım bir gün legolarıyla oynadı, ertesi gün küsmeyi öğrendi fayanslara yattı sonra suyla ıslandı da ıslandı. Çocuk hayal gücüne saygı duy, sen de dinlen.

Yemek Savaşları: “Tabakta 3 yeşil sebze” yerine, bazen makarna + yoğurt + 1 üzüm tanesi = kalsiyum + karbonhidrat + meyve. Matematik de yapmış oluyorsun.

Neden #KusurluAnnelikMutluluğu?

Çünkü 23 aydır öğrendim ki:

Çocuğun sana sarıldığında, elindeki gofretin markasını umursamıyor.

“Aman düşer” diye parkta 10 tur koşmak yerine, bir kere düşüp kalkmayı öğrenmesine izin verirsen, ikiniz de aslında bir şeyler öğreniyorsunuz.

En önemlisi: “İyi anne” olmak, mükemmel olmak değil; “bugün yeterince iyiyim” diyebilmek.

Son Söz Yerine: Kucak Dolusu Çılgınlık

Evet, bazen çocuğumla birlikte aslan sesi çıkarıyorum bazen delice kıkırdıyorum bazense yeter artık ya da ağlamak istiyorsan ağlayabilirsin ama biz zaten istediğini yapıyoruz ağlaman bitince gelir misin diyorum.

Bazen de her uyku öncesi saçlarımın min 30 dk yolunmasına - kendince oynuyor nasıl tahammül etmeye alıştım diyorum.. Ama şunu biliyorum: Onun gözlerindeki ışık, benim “eksik” sandığım anlarda bile parlıyor. Çünkü sevgi, organik kurabiyeden daha tatlı.

Bugün neyi “eksik” yaptın? Hiç sorun değil. Bir gün daha büyüdü ve biz de yaşlandık.